Lees hier de overweging van 17 november 2024!

OVERWEGING OOGSTDANKVIERING 27 oktober, 16-17 november 2024

Ze zijn er alweer…. De bloembollen … overal weer te koop en in de bloembollengebieden van de kop van ons land – van Kloosterburen, Uithuizermeeden en Loppersum, maar zeker ook de Noordkop van Noord-holland en natuurlijk d bollenstreek Lisse-Hillegom, is men druk aan het poten.

In deze tijd van vallende bladeren, ook al is het nog warm, maar ook al de eerste nachtvorst, dikke mist en spinnenwebben in de dauw van de ochtend en de wintertijd weer ingegaan, bieden bloembollen in elk geval weer uitzicht op tijden ná de winter. En ook al zijn de winters tegenwoordig anders dan ooit, niet te vergelijken met 30, 40, 50, 60 jaar geleden, het gevoel van ‘we willen de winter doorkomen’ -dat kennen we allemaal.

Het heeft met ‘uitzicht’ te maken, met ‘willen zien’.

Daar gaat het vandaag allemaal over in deze oogstdankviering en in het evangelie vandaag: willen zien. Er doorheen willen zien, ‘perspectief’ hebben. Het is misschien wel het belangrijkste woord dat de-boeren-van-ons-land anno nu bezighoudt. In de bloembol alvast de krokus zien, in de pit de appelboom.

Toch kunnen we de winter en de lente niet voorbereiden als we, naar oeroud gebruik, niet óók de vruchten van het veld aan God offeren ofwel God eerst bedanken voor de oogst van dit jaar. Dit gebruik bestond al bij de Kelten en de Germanen, bestaat volop in de Joodse traditie en wij, wij doen het nog.

Degene die het ons geschonken heeft, de Schepper van alles, kan niet vergeten worden na de oogst. Natuurlijk, in onze tijd denken en geloven mensen heel anders dan eeuwen terug en zeker ook dan een ½ eeuw terug. Niet dagelijks wordt de vraag gesteld: Wie heeft dit moois allemaal bedacht? Wie laat het gras groeien, de bloemen bloeien, de tarwe rijpen? Wie laat de dieren leven?

Wie heeft de vorm van de bloembol bedacht enlaat bomen opschieten tot grote hoogte? Wie laat de wolken zweven om de aarde te besproeien om het maar eens dichterlijk te zeggen? Wie laat de zon ’s morgens opgaan en ’s avonds ondergaan?

Sinds er kunstmest bestaat en sinds er héle grote machines zijn gemaakt om te planten en te maaien, kijken mensen ánders aan tegen schepping en de aarde.

De gedachte en het vertrouwen dat de oogst een geschenk is van God-aan-de mens, dat alles groeit om de méns te laten leven, ‘t lééft nog wel maar wordt zeker niet vaak meer zo uitgesproken. En toch… als je in je schuren kijkt, de aardappelen, het graan, de bloemen, de eieren, als je ziet wat er aan gras en kuilvoer onder plastic wacht op de winter, dan is het, na dat natte voorjaar en die vreemde zomer, toch nog redelijk goed gekomen. Dan hadden we niet hoeven wanhopen in de lente.

Wie de oogst binnenhaalt, beseft, al is het vanuit je volkstuintje, je bloemen in de tuin, op het balkon of uit je eigen kleine kas achter het huis, dat ons iets geschonken wordt vanuit de grootheid van de schepping. Deze afhankelijkheid is niet een slaafs iets maar geeft juist vreugde en geborgenheid. Al loopt het altijd en elk jaar anders, al heb je je verstand er steeds bij nodig, God zorgt voor ons.

In elke bol, in elk zaadje, in elk levend wezen, huist Gods zorg voor ons.

Wat we hebben geleerd anno 2024 is dat je bij alles goed jeogen nodig hebt: niets gaat vanzelf en zowel in onze computergestuurde samenleving áls in de agrarische wereld, kom je ogen te kort om goede keuzes te kunnen maken.

Daarom hebben we als thema gekozen dit jaar:keuzes. “Je hele leven is de optelsom van de keuzes die je maakt” zo las ik deze dagen, en zo is het ook.

En kiezen is kijken. Als je zaait, plant, als je kiest, strooit, dan verwacht je ook oogst, dan heb je perspectief, dan durf je vooruit te kijken.  

Kiezen begint al bij de opleidingen: je kunt voor kiezen voor dierverzorging, veehouderij, landbouw, plantenteelt, milieukunde, land & watermanagement, levensmiddelentechnologie en oneindig veel meer. En je leert over teelten, machines, voeding, verzorging, huisvesting van dieren, van kwaliteit, economie, logistiek, milieu…Wat te kiezen?  Word je melkveehouder, veeteeltdeskundige, bedrijfsleider, monteur van grote machines of neem je het akkerbouwbedrijf van je ouders over? Word je medewerker zaadanalyse, wil je in een boomkwekerij werken, word je laborant bij een Ki-station? Er zijn agrarisch-technisch-commercieel werkers nodig bij melkinstallaties, zelfs bij een bank, de overheid of een milieu-adviesbureau ben je welkom met je agrarische opleiding. Kies maar… In de bloembol van al onze talenten huist zoveel potentie, zoveel kans.  En dan bén je boer… en dan?

Er wordt volop creativiteit en flexibiliteit gevraagd, je bent afhankelijk van de natuur, van het weer, van je eigen gezondheid, van de dieren. Deze zijn onvoorspelbaar en daar moet je mee dealen. Keuzes maken. En er is het blauwtong-virus, er zijn regels, innovatie gevraagd, versterkingsoperaties, er zijn frustraties. Niet makkelijk. We lezen over koning Salomo, die zei: er zijn veel dingen handig in het leven, dat is geld zeker ook, maar uiteindelijk is wijsheid het grootste goed. En die blinde Bartimeüs, die man die het niet zag zitten, genas omdat hij geloofde dat hij beter kon worden: in Jezus zag hij redding, toekomst. In dit genezingsverhaal liggen veel antwoorden voor de agrarische sector in deze tijd maar ook voor iedereen die perspectief mist, die zich zorgen maakt over de wereld, over de kinderen en de toekomst: als je de keuze maakt om te vertrouwen, als je toch weer iets in de grond poot, in het vertrouwen dat je te allen tijde wordt geholpen door de Maker van de wereld, als je gelooft dat wijsheid je altijd geschonken wordt en niet denkt dat je alles alléén weet, dan kun je zonder al te veel stress vooruitkijken en wijze keuzes maken.

God zorgt – en wij zien… wij zien vooruit en wij zien wat de toekomst gaat brengen. Moed verloren, al verloren… uiteindelijk komt het goed. Vast. Amen.