Preek van 22 november 2020

PREEK CHRISTUS KONING 22 november 2020

Ezechiël 24, 11-12.15-17; 1 Korinthe 15,20-26.28; Mattheüs 25, 31-40    microscoop

Was het woord van de laatste weken ‘testen, testen, testen’, deze afgelopen week was er maar één woord dat dit woord overtrof, dat was het woord ‘vaccin’…

Uit en treuren werden verschillende vaccins getest en aanbevolen- de microscopen van Nederland en van de wereld hebben niet stil gestaan – en ze hebben resultaat opgeleverd: meerdere vaccins zijn ingekocht – en inmiddels worden al groepen personen aangewezen die het straks kunnen ontvangen.

Een vaccin: ik zocht nog even naar de definitie: Een vaccin is een middel dat, na toediening of inenting, mens of dier langdurig beschermt tegen een infectieziekte voor een specifiek schadelijk micro-organisme -hoofdzakelijk tegen virussen en tegen sommige bacteriën. Dat hebben we dus nodig! Vreemd, dat we ons jaren nauwelijks hebben beziggehouden met vaccins, nu lijkt niets belangrijker: alle ogen zijn gericht op laboratoria, virologen, microbiologen én op de microscopen …er is maar iets héél kleins nodig om iets groots aan te pakken en op te lossen…

Dat brengt ons vandaag bij het feest van Christus Koning – feest ontstaan in de 20er jaren o.a. als tegenhanger tegen de politieke macht die de kerk zou onderschoffelen Juist toen werd Jezus als de Christus naar voren geschoven als degene die tegen alle macht in, de liefde hanteerde als wet, als levensleer. ‘Paus Benedictus schreef in 2008: “Het Koninkrijk van Christus volgt de criteria van deze wereld niet. Zijn maatstaf is liefde, toewijding, inzet voor behoeftigen … Als we in het Onze Vader bidden ‘Uw rijk kome’, dan vereist dat van ons de bereidheid om die intentie van Jezus als koning in ons eigen leven om te zetten.”M.a.w.: Echt koninklijk zijn is op de eerste plaats: onze medemensen helpen”.

Het kleine ‘groot maken’ zoals een microscoop doet… nu in deze coronatijd veel wegvalt – sport, cultuur, reizen en feesten, is het alsof de kleine prettige dingen opeens veel groter lijken… dat is ‘koninklijk leven’ zegt Jezus… het zit niet in grote dingen, eerder in: anders kijken naar kleine dingen, ze onder een microscoop leggen.

Daarom in het evangelie de focus op de werken van barmhartigheid: en het is duidelijk: die beperken zich niet tot alleen individuele en directe contacten. Het gaat hier juist ook om sociale verbondenheid en om gerechtigheid. Kleine gebaren hebben grote gevolgen.

Als we Christus als Koning zien door het glas van een microscoop, zien we ook onszelf en voelen we de vragen: Spannende vragen: Wie zijn we eigenlijk? Hoe leven we? Wat doen we? Waardoor laten we ons inspireren? Wat laat je onverschillig en wat motiveert je? Door wie of wat laten wij ons leiden? Dat zijn niet zomaar vragen: Mattheüs schrijft daar zelfs over in de vorm van een rechtszaak. De herder, de koning die de schapen en de bokken van elkaar scheidt. Er vallen ongemakkelijke woorden zoals ‘eeuwig vuur’ en ‘straf’. Het is zeer de vraag of deze boodschap van Mattheüs als boodschap van angst is bedoeld…Immers: Als het woord ‘Herder’ valt, is er juist sprake van zorg, liefde, hoop: het vermiste wordt gezocht, zegt de profeet Ezechiël al…we kennen uit de Bijbel nauwelijks hardvochtige en onbarmhartige herders….

Eigenlijk zegt Jezus in het evangelie: Dat koninkrijk van God, waar ieder gelukkig zou kunnen zijn is onder handbereik. Je hoeft maar een kleine stap te zetten naar de ander en je bent er al… in dat koninkrijk van God wordt het goede uitvergroot. En als een goede herder wijst Jezus ons: op wie honger hebben en die dús eten nodig hebben; op wie dorst hebben en dús moeten kunnen drinken; op wie geen kleding hebben, op wie vreemdeling zijn en die dús opgenomen moeten worden; op wie vastzitten, maar het nodig hebben om gezíen te worden. Zieken net zo. Tot zes keer toe wordt herhaald wat je kunt doen voor mensen. Kleine dingen eigenlijk, precies de noden van onze tijd. In dit jaar met de grilligheid van een virus en de effecten daarvan op het leven van mensen, zien we die noden concreet en dichtbij: eenzaamheid, angst, ziekte, stress om werk en inkomen, ruzietjes …Als je daarin iets kunt betekenen, ben je al vorstelijk bezig…je zou het zelf nauwelijks zo noemen, daarom vraagt men ook aan de koning: “Ik?” Wanneer dan?”

Als we vandaag vieren het feest van Christus, Koning van het heelal, zien we Jezus als Herder-Koning, die middels persconferenties, toen nog parabels/beeldspraak, volop liefde, vrede en gerechtigheid verkondigt… Tegen alle geweld, corruptie, onderdrukking, uitbuiting, terrorisme en slordig omgaan met milieu en natuur enz, vergroot Hij de dingen uit die echt belangrijk zijn: als Koning kondigt Hij het bijna af. Dat vaccin tegen Covid19, dat komt er wel– uit welk laboratorium van de wereld ook – maar tegen het virus van de liefdeloosheid – daar zijn wij zelf het vaccin tegen als het we kleine-goede groot laten zijn. Amen.