Preek van 20 december 2020

PREEK VIERDE ZONDAG ADVENT  20 dec. 2020

2 Samuel 7,1-5.8b-11.16; Romeinen 16,25-27; Lucas 1, 26-38

We kennen ze allemaal nog wel van onze jeugd, van de kerk van onze jeugd om van onze eigen kerken nu… prachtig: die ENGELTJES die, als je er een muntje in doet, met hun hoofd dan JA knikken…. Als klein kind vond je het een avontuur…. Een beeldje, een stil beeldje dat bewoog… Het voelde een beetje alsof God zelf knikte en bedankte ….

We vinden ze dit jaar weer overal in onze kerkgebouwen… maar anders dan andere jaren gaat het in onze gebouwen ook anders: we komen met minder mensen, er vallen vieringen weg en op de een of andere manier zijn niet dit jaar onze gebouwen de plek waar we God ontmoeten, maar we zoeken God op heel andere manieren: in teksten, in online of t.v.-vieringen, in ontmoetingen buiten, in tekens van hartelijkheid en liefde naar onze geliefden, naar onze naaste, naar onze medemens. Dus …. Onze JA-KNIKKENDE ENGELEN waarin we als kind iets van het geheim van God in hebben ervaren, zullen maar beperkt bezocht worden en de ervaring dat God onder ons wil wonen, de boodschap van kerstmis, zal in 2020 dus heel anders dan anders worden beleefd.

Misschien is dat wel de grootste vraag voor gelovigen in deze ‘lockdown-situatie’: waar woont God? Als onze kerken grotendeels dicht zijn, waar vind je God? Geen onbelangrijke vraag, zo dit vierde adventsweekend, zo vlak voor het feest der feesten, Kerstmis. Is God in de kerststal, in het gebouw?

De eerste lezing deze morgen, uit het tweede boek Samuel, vertelt dat koning David, die zelf in een prachtig paleis woont, bedacht heeft om God niet meer onder een tent in de ark van het verbond te laten wonen, maar om voor God ook een huis te bouwen. Maar God bedankt ervoor…Heel duidelijk klinkt hierin door wie God voor mensen wil zijn: Hij laat zich niet vastzetten en opsluiten in een kerk, in een beeld of in een instituut…integendeel…God laat zich niet tot monument verlagen, tot ‘grijpbaar voor mensen’ maar God is “Ik zal er zijn”

Als we iets leren van deze ‘lockdown-tijden’, dan is het wel dat God niet in beelden of stenen gebouwen is te vatten: God is geen ‘monument’, God is een ‘moment’, een avontuur…God is geen gipsen of stenen beeld, maar God is geschiedenis, een gebeuren….God blijkt altijd een God van mensen te zijn, niet van steen, van stenen…Natuurlijk, later zal koning Salomo, zoon van David, toch voor God een tempel bouwen, en natuurlijk staan er in al onze dorpen ook kerken, maar hier zijn we maar een uurtje om daarna het avontuur van het leven weer in te duiken en als het ware erop uit te gaan om daar ons JA-woord aan God en mensen kracht bij te zetten.

Het evangelie deze zondag is de aankondiging van de engel en het JA-woord van Maria. Een engel met een JA-knikkende Maria.

In de Bijbel dienen engelen altijd om de verbinding tussen hemel en aarde tot stand te brengen, een soort ‘snel internet’ zouden we in deze tijd zeggen…Ze hebben geen zelfstandige rol, maar alleen een functie… ze wijzen van zichzelf weg, naar het leven van mensen en naar Gods betrokkenheid bij mensen. Engelen vertellen ons dat het leven van mensen niet zomaar een avontuurtje is met gebeurtenisjes die elkaar ‘zomaar’ opvolgen, maar dat God ons daarbij ‘wijst…geloven is een avontuur…is JA-zeggen, net als dat prachtige engelen-beeldje, net als Maria bij de aankondiging…JA zeggen….Én dat dit niet meevalt, realiseren we ons goed…daarom ook dit boetemomentje…geloven is JA-zeggen en ook doen, maar het loopt zo vaak anders. We zijn beweeglijk, wiebelig, wispelturig en eigenwijs soms…eerlijk is eerlijk.  Daarom dat wij, mensen, zo’n moeite hebben met ‘opgesloten zitten’’lock-down’ – we hebben het nodig om erop uit te gaan…Maar tegelijkertijd is deze lock-down wel de ‘oefening’ die ook Maria werd aangezegd: JA-zeggen is ook even de regie uit handen geven: ‘mij geschiede naar Uw woord’ met andere woorden: “Ik ben er klaar voor, doe maar… ik schik me en ik maak er het beste van… als U er maar bij bent”. Een goed voornemen in deze tijd, nu zoveel voor ons wordt beslist. Zo sluiten we de Advent vandaag af: gaan met we ons JA het avontuur, het geloofsavontuur aan …Sluiten we God niet in onze gebouwen en beelden op, maar zetten we ons JA kracht bij door ook te zeggen: JA, wij knikken JA terug en we gaan ervoor…Amen.