Lees hier de Overweging van Maria Lichtmis van 2 februari 2023

OVERWEGING MARIA LICHTMIS – OPDRACHT IN DE TEMPEL

 2-3 februari 2023

Een heel bijzonder tafereel, dat evangelieverhaal van de twee oude mensen in de tempel die daar op dát moment waren. Een heel bijzondere ontmoeting die hun aller leven heeft veranderd… Het had ook anders kunnen gaan: dat Simeon net die dag last had van jicht of hoest, of dat Hanna slecht geslapen had en ze dacht: “ik kan beter wat langer blijven liggen”. En Maria en Jozef hadden ook kunnen denken: “waarom zouden we die lange tocht naar Jeruzalem maken, kan die plechtigheid ook niet hier in de synagoge?” Het had allemaal zo anders kunnen lopen als een van hen het af had laten weten. Maar er was groot vertrouwen op God en Jozef had in zijn droom Gods stem gehoord en zo blijkt de geschiedenis van Jezus een aaneenschakeling van kansen op mislukking die zijn leven tekenden –maar die meestal goed afliepen. Allen zijn op het juiste moment in de tempel.

Dat beeld, die ontmoeting – het doet deze dagen denken aan de beelden van Maria Lichtmis, 70 jaar geleden, net na de watersnoodramp. Wanneer je de beelden zie en de verhalen hoort, word je je bewust van de serie toevalligheden waardoor het ene gezin het heeft gehaald en het andere niet. De laatste weken waren er dagelijks beelden en verhalen op t.v. Op het juiste moment dáár zijn waar redding is, of zeggen, ‘het zal wel loslopen, het heeft vaker gestormd, we gaan slapen.’ Of niet handig reageren óf alle geluk van de wereld hebben. Een schipper die zijn boot in het gat laat zakken en zo een nieuwe overstroming voorkomt. Of een andere schipper die door een gat vaart en met zijn boot tientallen drenkelingen het leven redt. Het kind dat een vlot haalt om zijn familie te redden, een ander kind blijft aan een boom hangen en verdrinkt. Toevalligheden die je ziet, of waar je aan voorbijgaat, zo gaat dat in het alledaagse leven en zo gaat dat bij rampen. Vandaag- in deze eerste februariweek -in dit kerkgebouw denken we aan de velen die het niet redden toen die dagen, 1836 slachtoffers in één nacht… gezinnen, buren, families, kinderen, mensen die net als Simeon en Hanna, als Jozef en Maria, hun leven leefden met elkaar. Mensen gedoopt, kinderen van God, velen nu met een kruis op een graf, vele, vele anderen die het navertellen.

Jozef en Maria gingen met Jezus naar de tempel om aan te geven dat dit kind zich zal onderwerpen aan de wetten van God. Het was de 40e dag na de geboorte: een gewoonte in het Jodendom, verwijzend naar het oude paasverhaal, de nacht waarin de eerstgeboren zonen van de Egyptenaren stierven, terwijl de oudste zonen van de Israëlieten gespaard bleven.  In die verschrikkelijke nacht, vol van duisternis en geweld, heeft het volk beloofd voortaan alle oudste zonen in de tempel aan God toe te wijden. Jozef en Maria voldoen aan die belofte.

Er volgt een bijzondere ontmoeting – zoals zovelen dat ervaren: twee mensen komen op hen af: De profetes Anna. 84 jaar; een heilig getal: 12×7. De oude man Simeon neemt het kind in zijn armen en zingt een soort psalm: “Laat nu Heer, uw dienaar in vrede gaan, want mijn ogen hebben het Heil aanschouwd”. Nunc Dimittis… zo is het ontelbare keren op muziek gezet door veel beroemde componisten. De oude Simeon en de profetes Anna vertegenwoordigen de profeten. Simeon begint te zingen, zoals Maria eerder het Magnificat zong, zo zingt de oude Simeon: “Mijn ogen hebben het Heil gezien”. “Mijn ogen hebben Gods redding aanschouwd”.  Hij zag vóór zich de weg van een mens die strijdend de weg naar het heil heeft vrijgemaakt.

Maria en Jozef staan verbaasd – zoals je verbaasd kunt zijn over hoe de dingen lopen in je leven. We weten het: je kunt je kinderen en elkaar niet sparen voor de vloed, voor een ramp, voor gevaar, voor ziekte, voor de risico’s van leven. Dat precies is leven. Maar je kunt je vasthouden aan een God die nooit verdrinkt. Amen.