Lees hier de overweging van 4 september 2022

OVERWEGING 23e zondag door het jaar C – 1-2-3-4 september 2022
Wijsheid 9, 13-18b; Filemon 9b-10.12-17; Lucas 14, 25-33 ziekenzondag
Het lijkt wel of er elke week van het jaar wel iéts het speerpunt, het hoofd-item, het hoofdpijndossier of hét gespreksonderwerp van de week moet zijn – zowel in politiek Den Haag als in de kranten en de talkshows, als… misschien ook wel in onze thuisgesprekken en in ons eigen denkwereldje… Elke week komen er wel mensen met pakken papier onder de arm langs om ons te vertellen waar de onderhandelingen op zijn uitgelopen. En elke week een nieuw probleem.
Was het een paar weken geleden enkel en alleen de agrarische sector, daarna de droogte, tussendoor het gaswinningsdossier, vorige week het asielbeleid en deze week draait eigenlijk bijna alles om de koopkracht, de dure boodschappen, de hoge energierekening en hoe betalen we en overleven we? Hoe gaan we het doen? Wat voor keuzes maken we?
En het moeilijke van de lezingen dit weekend, zeker van het evangelie, is dat daarin juist staat: laat LOS!! Al die wereldproblemen en persoonlijke zorgen: Laat LOS! Het helpt niet om naar je meerdere te kijken, kijk naar wie het zwaar heeft – dan zie je hoe goed je het zelf hebt en hoeveel je kunt missen.
Een grotere tegenstelling tussen God en wereld, tussen woord en werkelijkheid bestaat bijna niet …
Dit weekend en volgend weekend zal in veel kerken aandacht worden besteed aan zieken: Ziekenzondag, Nationale Ziekendag door de Zonnebloem georganiseerd… en ja, tegen zieken wordt ook vaak gezegd: ‘Laat los’ het zal wel wat meevallen. Maar ieder van ons weet dat je je heel druk kunt maken om de wereld, de toekomst van de kinderen, om onrecht, maar op het moment dat je pijn hebt, je ziek voelt en tot niets in staat bent – je misschien zelfs slechte uitslagen hebt gekregen, dan staat de wereld ver van je af. Natuurlijk is bezit en geld gemakkelijk als je iets nodig hebt, maar als je je beroerd voelt, kan zelfs die gemakkelijke stoel of een dagje uit je niet schelen.
Op de een of andere manier zijn wij in ons leven altijd op zoek naar één grote sleutel, een loper, als antwoord op onze vragen en wereldproblemen.
En Jezus zegt: die sleutel, de echte sleutel heb je zelf in handen. Wat het evangelie ons voorhoudt, is de laag ónder Jezus’ radicale woorden … het hechten áán… Als je echt leerling van Jezus wilt zijn, dan is het belangrijk om toch los van jezelf te leren denken, om te reflecteren op jezelf en om niet -zoals we zo vaak doen- zonder nadenken en zonder sleutel als het ware de deur uit te gaan maar te proberen ‘open te draaien’ wat echt belangrijk is. Dat is kunst, levenskunst…

Want… hoe hard de woorden van Jezus ook klinken, ze wijzen steeds dezelfde weg aan, en dat is een weg van liefde, vrede en vreugde. Dat is een weg die niet altijd direct te vinden is, niet omdat hij onzichtbaar is, maar omdat onze ogen dikwijls een andere richting uitkijken. We kijken vaak naar anderen van wie we denken dat die boffen en het allemaal voor elkaar hebben. Jammer. De sleutel tot geluk ligt altijd bij onszelf. Daarom reikt Jezus ook gelijkenissen aan vandaag die te maken hebben met: je verstand gebruiken. Het boek Wijsheid begint immers met: Wie van de mensen kan Gods plan doorgronden? Met andere woorden: wie heeft de sleutel tot Gods gedachten? In de parabels gaat het vandaag over een man die zonder nadenken een toren wil bouwen, en over een koning die zonder overleg met een klein leger een veel sterkere vijand wil aanvallen: Jezus zegt: als je zonder sleutel naar Gods gedachten, zonder nadenken, blind de wereld ingaat, kom je er niet. Dat zie je alleen maar wat niet belangrijk is en wat niet gelukkig maakt. Een leven zonder vertrouwen in God en zonder meeleven met je medemens, leidt tot egoïsme, tot eenzaamheid, tot onoplosbare problemen. Dat vertrouwen is de sleutel.
Het boek Wijsheid in de eerste lezing zegt ‘t zo mooi: ‘We begrijpen amper de dingen van deze wereld, en wat voor de hand ligt, kost ons moeite’. ‘Zonder Gods heilige Geest brengen we er niets van terecht.’ Dit is dus de sleutel die we allemaal in handen hebben: ondanks onze eigen zorgen en ongemakken: niet de kluis van ‘ik’ en ‘wij’ en als ‘ik het maar goed heb’ openmaken maar de focus op ‘hebben en houden’ loslaten, – en ons richten op God – dat geeft wijsheid, dat geeft rust en het geloof dat uiteindelijk alles goed komt. Dat geeft inzicht en vertrouwen. En dat vertrouwen, dat gun ik u, ons, allemaal! Amen.