Lees hier de overweging van 30 april 2023

PREEK 4^e zondag van Pasen A 29-30 april 2023

Handelingen 2, 14a.36-47; 1 Petrus 2, 20b-25; Johannes 10,1-10   Winschoten

Mannen, luisteren!! Het kan u bijna niet ontgaan zijn, dat dinsdagavond in Den Haag de zo bekende cabaretier Paul van Vliet is overleden: 87 jaar geworden. Voor velen was hij jarenlang een bekend gezicht, zeker, maar eerst en vóór alles een bekende stem. En ieder van u zal favoriete liedjes en sketches van hem kennen, maar – en dat triggerde mij op weg naar vandaag – één van de allerbekendste woorden en stemmen waaraan hij herkend wordt, is wel dat woord: LUISTEREN!! Mannen, luisteren!  Majoor Kees!

Weet u het nog? Overigens, als je zijn stem hoorde, wist je al wie het was

De stem van mensen blijft naklinken, zoals een stem je kan raken, je wakker maken, je triggeren en uitdagen –je boos of verdrietig kan maken, je kan laten schrikken of ontzettend doen lachen.

Vandaag, op roepingenzondag, gaan eigenlijk alle schriftlezingen over een stem die roept, die herkend wordt en nog naklinkt. In de eerste en de tweede lezing spreekt Petrus over hoe Jezus’ stem veel indruk maakte – hij gaat diep in op Jezus’ lijden en opstaan uit de dood – en als de geschrokken luisteraars dan antwoorden: ”wat moeten wij doen?”, dan antwoordt Petrus met: verander je denken en gezindheid, probeer op die stem in te gaan. Maar ja… hoe hóór je wat je moet horen? Zo vragen we ons in deze tijd af. Wanneer hoor je die roep, die roepstem? Wanneer herken je wie je roept? Zeker in een tijd dat we óf gehoorapparaten in hebt (daar hoor ik ook al bij) óf oortjes hebt voor je Iphone, Ipad of mobiele telefoon… en die groep is ook heel groot!  Van oudsher was ‘Luisteren’ was heel gewoon: niet alleen in dienstplicht bij Majoor Kees, maar ook naar ouders, leerkrachten, het gezag. Toen ik deze week in een verpleeghuis bij bewoners een viering deed en dezelfde Bijbelteksten gebruikte als hier, en ik vroeg hen wat zij vroeger hadden willen worden of doen en hoe het is gelopen, toen antwoordden de meesten dat zij iets anders hadden willen worden, dan het uiteindelijk gegaan is: de één verpleegster, de ander kleuterjuf, een derde boer maar omdat er geen geld was, omdat een vader jong overleed of er thuis een bakkerij was, was daar geen sprake van. Je persoonlijke roeping ging aan de kant, je deed gewoon wat er van je werd gevraagd. En later dacht ik: dát is natuurlijk juist ‘roeping’… doen wat een ander vraagt…

Als we het indrukwekkende evangelie van vandaag lezen maar vooral ook ‘horen’, met of zonder versterkende oortjes, dan lezen we dat Jezus dát in feite van ons vraagt: ‘de schapen luisteren naar zijn stem’. Luisteren…

Dat luisteren van Majoor Kees alias Paul van Vliet, was zo gek nog niet… immers, als je echt goed luistert, ontdek je waar je nodig bent, wat goed is en wat niet, of de ander betrouwbaar is en het goed met je voor heeft, of niet.

De ouderen die ik sprak deze week, keken goed terug op hun leven ondanks hun kwetsbaarheid: ze gaven aan dat ze heel bewust de roepstem van familie hadden gevolgd. En ja, soms betekent dat: je eigen oortjes uitdoen om de roep te horen en te volgen van wie een ‘beroep’ op je deden. Jezus zegt in het evangelie: als je luistert naar de stem in je oren die je roept, dan kan dat best wel een offer van je vragen: een goede herder geeft zijn leven voor zijn schapen – juist die offerbereidheid maakt hem tot goede herder.

Natuurlijk er zijn veel verschillende stemmen in de lucht: niet voor niets is er zoveel beveiliging nodig tegenwoordig. Maar als je in je leven deuren door wilt naar een leven dat bij je past, waarin je kunt worden en maken, dan is luisteren ‘een must’: de roep voor jongeren is in onze tijd hard en verwarrend zijn: Ze moeten sportief zijn, snel en slim, zelfstandig, mondig, assertief. Ben je dat toevallig niet, heb je een probleem. Tegenover deze harde stem is er ook een andere stem – die hoort bij ons verlangen naar geborgenheid, naar een luisterend oor en erkenning. Echt geluk begint als het lukt om naar die stem te luisteren, als je het gevoel hebt gekend en geliefd te zijn, hoe of wie je ook bent, wat je ook doet of bereikt. Zou dat de stem van God zijn? Ook in onze wereld zijn dieven en rovers, zijn schreeuwers en wolven die de goede geest verstoren. Vanuit ons Doopsel en ons Vormsel zouden wij de stem van God, kunnen herkennen – de stem van ons hart die leidt naar de juiste deur. Er zijn veel deuren, niet alleen in onze huizen maar ook in deze wereld. Hopelijk komen er weer bijzondere roepingen in onze kerk, nieuwe herders, bidders, voorgangers en mensen die de stem van God niet kunnen weerstaan.

Er zijn er al veel, hopelijk volgen er ook weer velen.  Luisteren… Paul van Vliet is er onsterfelijk mee geworden… die stem dit tijdperk vergeten we niet, maar de stem van God, die is er altijd. Amen.