Sint-Bonifatiuskerk in Wehe den Hoorn

De geschiedenis van de locatie Wehe den Hoorn begint in de 13^e eeuw. In het buurtschap Wehe wordt in die tijd een kerk gesticht. Na de Reformatie wordt de parochie een statie die in 1733 de beschikking krijgt over een eigen kerk in Den Hoorn. In de loop van de eeuwen zijn er op deze plek andere kerken voor in de plaats gekomen. De kerk die er nu staat is in 1927 in gebruik genomen en is de 4^e kerk van de geloofsgemeenschap. In de eerste helft van de 20^ste eeuw groeit het verenigingsleven in de Katholieke zuil van Wehe en Den Hoorn. Ondanks contacten met de zusters van Liefde en de Franciscanessen wordt er in het dorp geen klooster gesticht. Wel worden er allerlei verenigingen opgericht, zoals de voetbalvereniging Hoornster Boys en de St. Ludgerusvereniging.

Als er na het Tweede Vaticaans Concilie een andere wind waait in de kerk komt er veel ruimte voor de inbreng van leken. Aanvankelijk bloeit de parochie, er wordt een jongerenkoor opgericht en een jongerenwerkgroep organiseert vele activiteiten, maar ook zijn er tekenen van krimp te zien. De St. Ludgerusvereniging stopt in 1970 en in 1979 wordt het parochiehuis verkocht. De contacten met andere parochies in de regio worden geïntensiveerd. In 1992 blijkt uit een groot onderzoek dat er nagedacht moet worden over de vraag of en in de combinatie Kloosterburen en Wehe den Hoorn niet een kerk gesloten moet worden, net als in Appingedam en Delfzijl gebeurde. Na rijp beraad werd besloten om intensiever te gaan samenwerken om een eventuele sluiting op de schorten. Deze intensievere samenwerking resulteerde erin dat de parochie van Wehe den Hoorn in 2015 opging in de H. Liudgerparochie. In 2024 werd het besluit genomen om de kerk de sluiten en aan de eredienst te onttrekken op 31 december 2026.