Overweging startzondag 2020-2021

Vandaag is startzondag. Meestal krijgen we bij een start een beeld van een renbaan. De deelnemers staan relaxed op scherp. Dan klinkt het starpistool en iedere deelnemer komt in beweging. Een goede start is het halve werk.

We waren van plan dit nieuwe Liudgerjaar op te starten in Uithuizen, in de tuin. Genoeg afstand en hopelijk mooi weer. Toch is er vanaf gezien. We moeten zo oppassen.

Dit jaar wordt herdacht dat de Tweede Wereldoorlog 75 jaar geleden werd afgesloten, maar momenteel is de mensheid verwikkeld in een nieuwe wereldoorlog. Het is geen politieke, economische  of  internationale  oorlog  –  al  heeft  het  wel  politieke,  economische  en internationale gevolgen. Het is een wereldoorlog tegen een virus dat uitdooft, smeult en onverwacht weer oplaait.

De  persconferentie  vrijdagavond  van  premier  Mark  Rutte  en  Hugo  de  Jonge  van volksgezondheid loog er niet om: het virus is bezig met een comeback. Als we niets doen, barst de verspreiding exponentieel los.

Ik praatte vanmorgen liever over iets heel anders, maar corona is onze werkelijkheid, een gezamenlijke noemerin haast ieder gesprek tussen mensen. Let er maar op. We doen eigenlijk allemaal mee.

Voor kerken is belangrijk te benoemen wat er leeft; we geloven in gegronde theologie; niet in struisvogeltheologie. Wat zijn we al lang bezig met online vieringen. Protocol teams bewaken zorgvuldig de naleving van de hygiënevoorschriften van de overheid. Graag wil ik bij deze mijn waardering uitspreken voor de parochianen die zich zo inzetten voor de gezondheid van de kerkgangers.

Door het virus is het kerkelijk leven behoorlijk gevloerd. Er komen weer werkgroepen samen, maar het is anders als voorheen. Afstandelijker, hygiënischer, sterieler haast.

En toch vieren we vandaag startzondag. Het is niet om COVID-19 een nieuwe start te geven, maar onze overwinning op dit microbe.

De lezingen willen ons hier graag bij ondersteunen. Jesaja vraagt ons niet alleen te leven vanuit het beheersbare, maar ook vanuit het mysterie. De psalm gaat over Gods nabijheid in lief en leed. Paulus daagt ons uit onze broosheid te erkennen en dit te beleven volgens het evangelie. En in het evangelie zien we de Man die de spil is van het christelijk geloof; hij wilde geloofwaardig zijn en vraagt dat ook van ons.

Het is niet moeilijk het evangelie vanuit onze situatie beleven. Dan gaat het over het druivenvirus, druiven die exponentieel uitbarsten. Druiven die de eigenaar van de wijngaard boven het hoofd groeien. Hij zegt: de druiven zijn bezig met een comeback. We zijn toe aan een intelligente aanpak. Ik kan het niet alleen. Er zijn zoveel druiven dat ik medewerkers nodig heb. Ik zal allen een goed loon geven, toekomst, leven.

Het klonk de medewerkers aanvankelijk goed in de oren, maar toen ze dachten dat het werk voorbij was, begonnen ze te klagen. Ze vonden het onzin dat ze eerst hun handen moesten wassen,  dat  ze  niet  op  de  druiven  mochten  hoesten,  ze  hadden  zere  schouders  en ellenbogen. Ze waren ook jaloers op elkaar, want ze werden allemaal gelijk behandeld. Sommigen voelden zich in de maling genomen. Ze gingen naar het malingveld voor een sit in, maar de eigenaar van de druiven zei dat alleen een goede samenwerking toekomst geeft. ‘Zijn jullie kwaad omdat ik het alleen maar goed bedoel?’ vroeg hij. Parabels eindigen vaak wat abrupt. Het verhaal vertelt niet of ze de volgende dag terugkwamen of in quarantaine moesten.

Startzondag 2020-2021. Vandaag is de eerste dag van het nieuwe parochiewerkjaar. Laten we niet bij de pakken gaan neerzitten, maar ze vullen met antivirusmiddel. Dit virus heeft de letters van COVID, want een vijand kun je het best bestrijden met zijn eigen middelen:

De C van het antivirus staat voor coöperatie. Laten we als parochianen, als medechristenen, als medemensen vooral samen strijden tegen negativisme, doemdenken, pessimisme. Laten we naar elkaar luisteren en elkaar verhalen vertellen die goede moed geven. We hebben elkaar nodig want niemand kan alleen samenwerken.

De O van het antivirus staat voor ontvankelijkheid. Laten we, zoals Jesaja ons aanraadt, niet alleen denken  vanuit ons  eigen perspectief, maar vanuit het Tegenover.  Wat zijn de uitdagingen  van  het  virus?  Hoe  kunnen  we  er  betere  mensen  van  worden,  socialer, liefdevoller, inlevender?

De V van het antivirus staat voor vaandels. Vrijwilligers uit de vijf locaties hebben vijf prachtige vaandels ontworpen. Elk vaandel laat strijdkracht zien. Onze centrale strijder heet Liudger en hij wordt omringd door Jozef en Maria, door Jacobus, Nicolaas, Willebrord en Bonifatius. Dit zijn allemaal vurige mensen die, zoals Paulus zei, een leven leden dat het evangelie waardig was. Ze waren niet tevreden met onverschilligheid, oppervlakkigheid, kortzichtigheid, maar haalden het mooiste boven in zichzelf en tot op de dag van vandaag in anderen. Anders waren deze mensen nooit onze patroonheiligen geworden en gebleven.

De I van het antivirus staat voor inkeer. Het virus gooit ons op onszelf terug. Dit kunnen we interpreteren als eenzaamheid, maar is de wereld niet toe aan inkeer? We kunnen met onszelf beginnen: Wat doe ik hier op aarde? Waar maak ik me druk om? Welke keuzes maak ik? We kunnen het ook collectief stellen: Waar dendert onze mensheid naartoe? Hoe zit de economie in elkaar? Waarom concentreert de rijkdom zich in de handen van enkelen, zijn er zoveel  armen  en  wordt  de  kloof  steeds  groter?  Wat  veroorzaakt  de  wereldwijde vluchtelingenstroom die allen maar groter wordt?

De D van het antivirus staat voor doorzetten. Christelijke spiritualiteit is geen kwestie van dan weer wel en dan weer niet. Het is belangrijk doortastend te zijn, doordacht, doorkneed, doorvorsend, doorziend en vooral doorzettend. Laten we onze krachten bundelen. Het goede nieuws hangt toch niet van zo’n virus af? Integendeel: juist nu kunnen we laten zien dat we niet alleen in Goed Nieuws geloven, maar het ook met elkaar willen zijn. Yes we can!

jtw